Be-Longing at WoNDeRFeeL
The conversations also raise broader questions. How near is a region that is often seen as “far away”? What does it mean to belong somewhere? Can you feel connected to several places at once? Dutch-Serbian violinist Julija Hartig and writer Chris Keulemans join Pašović in a conversation about the past, belonging and identity. Hartig also expresses this theme in her music with Black Rainbow (2025), a personal work for violin, voice and electronics, in which she reflects on her origins and the desire to belong somewhere.
Oost-Europees temperament op romantisch Wonderfeel
De Nederlands-Servische violiste Julija Hartig speelde daarna Guslarska van Rudolf Brucci (1917–2002): geïnspireerd op de gusle, de traditionele knieviool met één snaar, die van Kroatië tot Albanië wordt bespeeld en vooral wordt gebruikt bij het begeleiden van epische heldendichten uit de tijd van de Turkse overheersing van de Balkan. De relatie met de traditionele volksmuziek was – vriendelijk gezegd – niet altijd evident (tenzij men vroeger op de Balkan in kleine secunden en nonen zong, want mij niet waarschijnlijk lijkt), maar Hartig verdedigde het werk vurig, ze speelde intens en vol bezieling en soms met een fabelachtig pianissimo dat bijna werd overstemd door het zachte ruisen der blaadjes. Alleen heel goede musici nemen dergelijke risico’s tijdens een openluchtconcert, en tot die categorie behoort Hartig dus zeker.