De Nieuwe Muze

Night of the Violin makes it clear that the violin is not tame and is timeless

by Wenneke Savenije 3 februari 2025

I chose the Serbian-Dutch Hartig, who last year won an Edison in the category Newcomer National with her autobiographical project Dark Velvet. That was very special for a violinist who has been part of the Radio Philharmonic Orchestra for years and, together with fellow musicians from that orchestra, is also a member of the wonderfully musical Roctet. Hartig presented herself on the excitingly lit stage of Pandora as a kind of born rock star on the violin, but in the program Black Rainbow she played modern works: the Black Rainbow, a lament of longing to belong for violin, voice and electronics (with Akim Moseinkov as a deft operator of the buttons and Hartig's Hungarian great-great-grandmother as singer), the stimulating Constellation Hartog for violin and piano by Aleksandra Verbalov with Reineke Broekhans as a solid accompanist on the piano and the wildly virtuoso The Music of Erich Zahn for violin and electronics by Florian Magnus Maier, based on suffering and endless worries. The whole thing was impressive and a bit scary, due to the uninspiring atmosphere of these pieces, in which Hartig made it clear that the classically played violin holds no secrets for her, while dressed in black with bright purple pumps she also manifested herself as a pop star.

———————

Ik koos voor de Servisch-Nederlandse Hartig, die afgelopen jaar met haar autobiografische project Dark Velvet een Edison won in de categorie Nieuwkomer Nationaal. Dat was heel bijzonder voor een violiste die al jaren deel uitmaakt van het Radio Filharmonisch Orkest en met medemusici uit dat orkest ook lid is van het geweldig musicerende Roctet. Hartig presenteerde zich op het spannend belichte podium van Pandorra als een soort geboren rockster op de viool, maar ze speelde in het programma Black Rainbowmoderne werken: het op leed en eindeloze zorgen gebaseerde Black Rainbow, a lament of longing to belong voor viool stem en elektronica (met Akim Moseinkov als behendige bediener van de knoppen en Hartigs Hongaarse betovergrootmoeder als zangeres), het prikkelende Constellation Hartog  voor viool en pianoi van Aleksandra Verbalov met Reineke Broekhans als soliede begeleidster aan de piano en het razend virtuoze The Music of Erich Zahn voor viool en electronica van Florian Magnus Maier. Het geheel was indrukwekkend en een beetje angstaanjagend, door de weinig opbeurende sfeer van deze stukken, waarin Hartig duidelijk maakte dat de klassiek bespeelde viool geen geheimen voor haar kent, terwijl ze zich gekleed in het zwart met knalpaarse pumps ook manifesteerde als een popster.